அறிந்தும் அறியாத தேசத்தில்
செறிந்து நின்ற சனத்திரளில்
தெரிந்து நின்ற வண்ண நிலவாய்
ஒளி வீசி அருகில் ஈர்த்துக்கொன்டவனே

அகம் பார்த்து கரம் கோர்த்தவனே...!
முகம் பார்த்து வரம் கொடுத்தவனே...!

சில்லென்ற தென்றலாய் தழுவிய மூச்சுக்காற்றும்
வில்லென்ற விழிகள் விட்ட கூரான அம்பு பார்வையும்
கல்லென்று அசையாமல் நின்ற என்னை நோக்கி சிரித்த
கொல்லென்ற கிண்டல் சிரிப்பும் உன் பரிவாரங்களாக - நீ
அறிமுகமாகி நின்ற அந்தக்கணப்பொழுது
உறங்கிடாது இறுதிக்கணப்பொழுது வரைக்கும்....!

அறிமுகம் அற்ற இந்த தேசத்தில் அடுக்கடுக்காய்
வரிந்து கட்டிக்கொண்டு நிற்கும் வடுக்களை விடவும்
தெரிந்து கொண்டு நினைத்து அகம் மகிழ்ந்திட அந்த அறிமுக
காட்சிகள் இன்னும் வண்ண மயமாகத்தான் ஒளிர்கின்றன...!