போலி...!

பிறந்து வந்த வாழ்வில்
பிரிந்து போன உறவுகள் பல..

அன்பு நிறைந்த உயிரோ?
உயிர் நிறைந்த இதயமோ...?

உவமையால் வடிக்க முடியாத
உயிர்கள் பல பிரிந்தும் நான்
உயிர் வாழ்கின்றேன் போலியாக..

எந்தன் வாழ்வில் சாதிக்க முடியாதவைகளை
எந்தன் வரிகளில் சாதிக்கின்றேன் போலியாக...

நம்பிக்கை என்பதை எனக்குள்
நட்டு வைக்க வரிகள் போராடுகின்றன...!

நலிவுற்றுப் போகும் உள்ளத்து
நம்பிக்கை போலியாக வடிவம்
பெற்று நிற்கின்றது வரிகளில் மட்டுமே...!

எந்தன் விருப்பங்கள் போல் வாழ்வில்லை
எந்தன் வரிகளை விருப்பத்தின் படி
எழுதித்தள்ளுகின்றேன்...!

தடுக்க யாரும் இல்லை...!
தலை எழுத்தை கிறுக்கியவன் வந்தும்
தடுக்க முடியாது...!

விதி என்று சொல்லி
சதி செய்து எட்டி உதைக்க முடியாது
வரிகளில் வாழும் எந்தன்
வளமான போலி வாழ்வினை....

எந்தன் நேர்மறை எண்ணங்களை
எதிர்மறை செயற்பாடுகள் ஆள்வதில்
வென்று விடுகின்றன...!

நம்பிக்கை வீணாய் போகின்றது
நடுவானில் அமைதியாக சஞ்சரிக்க துடிக்கின்றேன்...!

 

மரணித்து விட வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டு
மரணிக்கின்றேன் தினமும்

மயானம் வரை செல்லும் உடல் தீயில் பொசுங்கியும்
மறுநாள் கண்முன்னே தான் இருக்கின்றது..!
மறுபடியும் கனவில் தான் செத்தேனோ?
மரணச்சடங்கு கூட போலியாகிப்போனது எனக்கு..